We waren nooit van plan om te co-slapen. Het gebeurde gewoon.
Toen ons eerste kind werd geboren, waren we de eerste maanden zo voorzichtig om hem in zijn eigen bed te houden. Toen de tijd verstreek, werden we gewoon zo moe. Het begon met een dutje samen in bed na een lange borstvoedingsessie. Een paar dagen later sliep hij in het bed na de borstvoeding en bleef daar de hele nacht.
Om een lang verhaal kort te maken, we hebben de volgende 2 jaar samen geslapen. Als ouders die voor het eerst ouders werden, kenden we de regels van het ouderschap niet precies. We wisten gewoon wat werkte en wat het makkelijkst was voor ons allemaal.
Pas toen ik tegen een andere moeder zei dat we samen sliepen, realiseerden we ons dat dat zogenaamd verkeerd was.
Ik geef toe dat er risico’s aan vastzitten – verstikking of andere schade.
Maar co-sleeping is niet zo erg als het wordt afgeschilderd. Het kan een prachtige manier zijn om een band te krijgen en te delen met je baby, en het is eerlijk gezegd zo veel gemakkelijker voor ons vermoeide ouders.
Maar geloof me niet op mijn woord. Hier is waarom co-sleeping eigenlijk goed is voor jou en je baby.
Co-sleeping is niet altijd on-cool geweest
Laten we eens terugblikken op co-sleeping en bed-sharing in de dagen van weleer.
Gemeenschappelijk slapen was vroeger de norm. Families, bedienden, en zelfs vreemden deelden kamers en zelfs bedden.
Vóór het midden van de 19e eeuw deelden de meeste gezinnen – met uitzondering van de extravagant rijke – één slaapkamer. Baby’s sliepen ofwel in het bed met de ouders, of ze hadden een kleine wieg naast het bed. Toen ze groter werden, gingen ze naar een bed met een broer of twee.
Toen de huizen groter werden, kwamen de baby’s verder weg. De Victorianen scheidden uiteindelijk het slapen in aparte kamers en aparte bedden, baby’s inbegrepen.
Dr. B.W. Richardson schreef in 1880 dat niemand een bed zou moeten delen, vooral volwassenen en kinderen niet. Het zou hun vitale warmte ontnemen en hen verzwakken op een kwetsbaar punt in hun leven. Hij benadrukte ook dat ochtendadem een groot probleem is bij bedgenoten.
Kwesties als gezondheid, ziekte en privacy hielden baby’s steeds meer gescheiden van hun familie. En toen, net als nu, wilde niemand tegen de gedicteerde norm ingaan.
Co-sleeping is wereldwijd de norm
Wat als ik je zou vertellen dat Amerika en West-Europa de grootste samenzweerders tegen co-sleeping zijn? En dat is geen verrassing, gezien het feit dat deze gebieden een individualistische benadering van het leven hebben, in tegenstelling tot de gemeenschappelijke benadering van andere landen.
Waar delen baby’s het bed en slapen ze samen zonder nadenken?
- Zuid-Europa
- Azië
- Afrika
- Midden-Amerika
- Zuid-Amerika
Deze culturen omhelzen co-sleeping tot de baby gespeend is. Soms slapen kinderen zelfs veel langer bij hun ouders.
Maar één land waar ik me op wil richten is Japan. Ze zijn geïndustrialiseerd en succesvol, net als Amerika.
Maar een groot verschil moet worden opgemerkt: het kindersterftecijfer. Terwijl Japan met 1,8 sterfgevallen per 1000 geboorten het op één na laagste kindersterftecijfer ter wereld heeft, staan de VS met 5,8 sterfgevallen per 1000 geboorten duidelijk lager.
Het aantal co-sleeping kinderen in Japan ligt 16% hoger dan in de VS, maar het sterftecijfer onder kinderen ligt er 68% lager. Dit betekent dat het onwaarschijnlijk is dat co-sleeping de dominante factor is bij kindersterfte.
Japan heeft ook een van de laagste cijfers wat het aantal gevallen van aids betreft.
Bed-sharing is daar een algemeen aanvaarde norm. Het is en blijft een deel van de cultuur, waarbij kinderen tot ver in hun tienerjaren bij of in de buurt van ouders of grootouders slapen.
Deze brede acceptatie van co-sleeping in andere delen van de wereld betekent dat moderne Amerikaanse gezinnen eens serieus moeten kijken naar het accepteren van co-sleeping als normaal en heilzaam.
Voordelen van co-sleeping
Laat me je een waslijst geven van de voordelen van co-sleeping.
- Maakt borstvoeding makkelijker
- Ouders slapen langer zonder onderbreking
- Baby’s slapen langer
- Kinderen zijn zekerder in de peuterjaren (kortom, u kunt het aanhankelijke peutersyndroom helpen verminderen)
- Ouders kunnen natuurlijk reageren op de behoefte van hun kind aan voedsel en troost
- Verhoogde fysiologische respons bij de baby, zoals betere temperatuurregeling, hogere hartslag en stabielere bloedglucosespiegels.
- Mogelijk positief effect op het aantal gevallen van aids (zie hierboven)
SIDS en co-sleeping
Laten we het meer over SIDS hebben. Vooral de daling van het aantal gevallen van SIDS in landen die co-sleeping toepassen. In sommige landen, zoals Japan, is het aantal gevallen van SIDS gedaald door veilig gebruik te maken van co-sleeping. Hoewel dit in strijd is met wat de AAP momenteel in de VS aanbeveelt, komt het wel overeen met het onderzoek en de geschiedenis in de rest van de wereld.
Omdat baby’s de hierboven geschetste toename in fysiologische en neurologische ontwikkeling krijgen, is er minder kans dat er dingen misgaan terwijl de baby alleen is, wat kan leiden tot een kleinere kans op SIDS. Hoewel er meer onderzoek op dit gebied nodig is, kunt u er niet omheen dat het delen van bedden zou kunnen helpen bij de bescherming tegen SIDS.
De echte voordelen van het delen van bedden
Maar alle wetenschap terzijde, laten we gewoon echte, eerlijke ouders zijn hier.
Co-sleeping is gewoon makkelijker dan de baby in een aparte kamer te houden. Je hoeft niet te vechten met slaaptekort en gekke uren en slapeloosheid omdat je hersenen een kickstart krijgen als je wakker wordt om baby te krijgen. Je hoeft niet eens helemaal wakker te worden om je baby te voeden als je borstvoeding geeft.
Plus, uw slaapschema en dat van uw baby synchroniseren. Dat betekent dat u wakker bent wanneer zij dat zijn, en dat u rustig slaapt wanneer zij dat doen. Ik denk niet dat ik de geweldige voordelen van die regeling hoef te schetsen!
Ik heb het op beide manieren gedaan, en co-sleeping was zoooo veel simpeler en makkelijker. Ik merkte een groot verschil in hoe ik me voelde en hoe mijn baby zich gedroeg. Ik voelde me dichter, ontvankelijker en zekerder van het welzijn van mijn baby omdat ze de hele nacht naast me waren. En baby hoefde zich nooit af te vragen waar mama was of waarom hij alleen was.
Ik ben hier om je te vertellen dat de voordelen van co-sleeping echt zijn.
Risico’s van samen slapen
Al die goedheid komt niet zonder enig risico. Zo is het leven.
De grootste angst rond co-sleeping is de vrees dat het het risico op SIDS verhoogt. Maar bedenk dat het risico dat een baby die het bed deelt aan SIDS overlijdt slechts 0,004 procentpunten hoger is dan een baby die in een wiegje in de slaapkamer van de ouders slaapt. Het risico is aanwezig, maar het is niet groot.
Andere punten van zorg bij co-sleeping zijn verstikking, wurging, bekneld raken in een ruimte of spleet, en baby die uit bed valt. Gezien het pluizige en knusse karakter van de meeste moderne bedden, compleet met onderleggers, lakens, kussens, dekens en allerlei slaaphulpjes, is deze vrees terecht. Kleine baby’s zijn niet gemaakt voor zo’n slaapomgeving.
Ouders vormen een groot risico voor de baby als ze in bed liggen. Ze kunnen per ongeluk tegen de baby aan rollen en hem pijn doen. Dit risico is veel groter als de ouder drinkt, rookt of drugs gebruikt.
Praktisch gezien veroorzaakt een baby in bed 2 problemen: minder slaap voor ouders die lichte slapers zijn, en een vermindering van intieme tijd tussen ouders. Beide problemen kunnen echter worden overwonnen met een beetje zorgvuldige planning en oefening.
Huidige aanbevelingen voor veilig slapen
Het officiële standpunt van de American Academy of Pediatrics: Bed-sharing wordt voor geen enkele baby aanbevolen.
Vanwege de hierboven geschetste risico’s is de American Academy of Pediatrics momenteel tegen co-sleeping. Zij geven toe dat beddeling soms per ongeluk gebeurt, maar zij zijn er sterk tegen gekant dat dit het enige slaapplan voor de baby wordt.
Ze willen wel dat je de baby in je kamer houdt, of dat nu in een wiegje, wiegje, of co-sleeper is.
Strategie inzake veilig samen slapen
Als we niet kunnen garanderen dat het delen van een bed alleen gebeurt met volledig nuchtere ouders in een kaal bed met kinderen met een laag risico, is het veel gemakkelijker om een algemene aanbeveling tegen co-sleeping te doen.
Maar er zijn manieren om het bed veilig te delen met de baby.
Zo vermindert u het risico op overlijden of letsel tijdens het co-slapen.
- Leg baby op zijn rug in bed te slapen
- Zorg ervoor dat het matrasoppervlak zo stevig mogelijk is voor baby
- Zorg ervoor dat het bed schoon is en vrij van passief roken.
- Houd alle zware dekens en kussens uit de buurt van de baby
- Zorg ervoor dat beide ouders akkoord gaan met co-sleeping
- Geen van beide ouders mag drugs, alcohol of medicijnen gebruiken die hen kunnen hinderen bij het voelen bewegen of huilen van de baby in bed
- Er mogen geen broers of zussen in het bed slapen met de baby.
- Moeders moeten lang haar opgestoken en uit de buurt van de baby houden
- Alle kleding moet vrij zijn van koordjes, overtollige stof, of enig ander gevaar
- Te vroeg geboren baby’s of baby’s met een verhoogd risico mogen zo mogelijk niet samen in bed worden gelegd, omdat het risico op aids bij hen vanaf het begin veel groter is
De waarheid over co-sleeping
Na dit alles zou ik willen dat ik je een definitieve, zwart-wit, perfecte conclusie kon geven over co-sleeping. Maar zoals met zoveel dingen in het leven, is er niet één juist antwoord.
Co-sleeping heeft een aantal geweldige voordelen. Sommige daarvan zijn fysiologisch en psychologisch, terwijl de meeste gewoon praktisch en gemakkelijk zijn en natuurlijk aanvoelen.
Co-sleeping heeft ook een aantal enge risico’s, en die kunnen niet genegeerd worden. Niemand zou zich verantwoordelijk willen voelen voor de schade die zijn kind wordt berokkend door de slaapkeuzes van zijn ouders.
Uiteindelijk is dit wat ik wel weet – co-sleeping werkt voor ons. Niet in het begin, als ik nog in de ik-kan-deze-baby-modus zit en ik zo moe en pijnlijk ben dat ik mezelf niet ben. Maar na een paar maanden is het slapen en borstvoeding geven een makkie.
Ik en mijn baby’s waren allebei gelukkige en goed aangepaste beddelers, zelfs tot in de peuterjaren, totdat ze me ’s nachts karatetrappen in het gezicht begonnen te geven. Toen was het sayonara tegen co-sleeping.
Ik hoop dat je uit dit artikel opmaakt dat je rekening moet houden met beide kanten van het co-sleeping vraagstuk. Ken de voordelen. Ken de risico’s. Weet wat je hoopt te bereiken met de slaapregeling van je gezin. Denk er dan over na, bid er over, mediteer erover, probeer een paar opties uit, en zoals altijd, vertrouw op je moederinstinct.
Wat je ook kiest, moge je slapen als een roos! Een heel, heel vermoeide en goed opgevoede baby.