Hoe genderneutraliteit wordt aanzien bij onze Kinderen

25 jaar geleden was het geslacht gewoon niet bespreekbaar. Een kind werd geboren als man of vrouw, en bleef als zodanig. Degenen die besloten van geslacht te veranderen, werden gewoonlijk afgekeurd en verstoten door de maatschappij omdat zij een aparte realiteit creëerden.

In een poging om alle leden van de samenleving te omarmen, is genderneutraliteit nu populair geworden. Voorbij zijn de dagen van hij, zij, roze en blauw. Nu is het een alles verruimende cultuur waarin het geslacht kan zijn wat het individu wil, en geslachtsnormen en biologie kunnen worden vergeten.

Ik geloof in het houden van alle mensen, wat er ook gebeurt. Wij zijn eenvoudigweg geroepen om elkaar lief te hebben, zonder voorwaarden en zonder oordeel. Dus in de geest van de liefde wil ik graag uitleggen waarom ik vind dat het geslacht niet ter discussie moet staan, en waarom genderneutraliteit eigenlijk afbreuk doet aan de maatschappij, in plaats van er iets aan toe te voegen.

 

Biologische basiskennis: Mannelijk en vrouwelijk

Laten we beginnen met de basis biologie met wat anatomie en fysiologie.

 

Vrouwelijke mensen, die geboren zijn met een XX-chromosoom, drachtig en melkgevend. Zij hebben statistisch kleinere hersenen, en hebben botverschillen, zoals een breder bekken.

Mannelijke mensen, die geboren zijn met een XY-chromosoom, zijn niet in staat zwanger te worden of borstvoeding te geven. Hun hersenen zijn gemiddeld 1000 tot 2000 kubieke centimeter groter. Zij hebben meer kracht in het bovenlichaam, en een ruwere spierstructuur en -ontwikkeling.

Bron: https://www.psychologytoday.com/us/blog/busting-myths-about-human-nature/201205/men-and-women-are-the-same-species.

Binnen dit biologische rijk ervaren mannen en vrouwen ook hormonen met verschillende patronen en niveaus, die verschillende effecten hebben op de hersenen en daardoor op het gedrag.

Mannen en vrouwen hebben verschillende aspecten die specifiek aan seks worden toegeschreven, zoals:

  • Spierkracht en -omvang
  • Timing van de puberteit
  • Sterftecijfers
  • Risico-aversie

Als we deze biologische basisfeiten negeren, negeren we hoe we zijn geschapen en ontworpen om te functioneren. En het kan een sterke invloed hebben op de samenleving als geheel.

 

Geslachtsidentiteit

Voorbij de biologie ligt het domein van de sociale normen voor mannen en vrouwen, die het denken over gender beïnvloeden.

Jarenlang hoorden onze ouders en grootouders zinnen als je loopt als een meisje! of je figuur is jongensachtig of stop met je te gedragen als een jongen/meisje. Gendernormen die door de maatschappij werden gedicteerd, werden streng opgelegd aan onze voorouders. Elk geslacht kreeg te horen dat ze op hun plaats moesten blijven en moesten doen wat normaal was, zoals bepaald door culturele invloeden.

Nu zijn we de andere kant op gegaan.

We hebben de grenzen tussen de seksen uitgewist en onze jongeren aangemoedigd om overal heen te gaan en hun eigen normen te creëren. Meisjes worden aangemoedigd om te dragen wat ze leuk vinden, te sporten, of met poppen te spelen, wat voor hen het beste werkt. Evenzo worden jongens aangemoedigd om hun vaardigheden in de keuken uit te proberen, evenzeer als zij hun vaardigheden in het veld zouden moeten uitproberen.

Er is geen onderscheid tussen het gedrag van de seksen.

Sommige kinderen wordt expliciet geleerd dat zij hun geslacht en sekse kunnen kiezen. Geslacht bij geboorte is gewoon een statistiek die veranderd kan worden. En op hun beurt beweren progressieven dat een sekseneutrale houding zal leiden tot meer succes in het leven. We beginnen het doorbreken van de status quo gelijk te stellen met een beter leven.

 

Voordelen van genderneutraliteit

Het meest voor de hand liggende voordeel van genderneutraliteit is dat we, met goede bedoelingen, proberen niemand het gevoel te geven dat hij of zij niet begrepen of niet geliefd is.

Nu zijn er enkele gevallen waarin ik geloof dat genderneutraliteit een goede zaak is.

Zo zijn wij onlangs naar een bijeenkomst geweest van de Padvinders van Amerika, waar zij uitleg geven over hun Cub Scout programma. Het Cub Scout programma is gemaakt voor jongens en meisjes, niet meer alleen voor kleine jongens. Dit kan een goede zaak zijn, omdat ik geloof dat het jonge vrouwen de kans geeft om vaardigheden te leren die zij elders misschien niet zouden leren.

Sommige mensen zijn in opstand gekomen omdat meisjes bij de padvinders mogen, maar is het allemaal slecht? Als de padvindsters geen vergelijkbaar leerplan en programma’s aanbieden, waarom mag een meisje dan niet bij de welpen gaan om vaardigheden als overleven, techniek, bouwen en jagen te leren als de padvindsters dat niet onderwijzen?

Misschien is het verouderde idee dat jongens mannelijke dingen leren en meisjes vrouwelijke dingen leren niet meer bruikbaar. Wij leven immers in een cultuur waarin banen niet zozeer worden verdeeld naar geslacht of sexe. En kinderen toestaan hun passies te kiezen op basis van wat hen van nature eigen is, en niet volgens de culturele norm, kan hen helpen groeien.

 

Ik geloof wel dat sommige praktijken van de genderneutrale aanpak kunnen helpen om welgevormde kinderen op te voeden, maar waar ik het niet mee eens ben is het geslacht helemaal uit de vergelijking te halen. Dat brengt me bij mijn volgende hot topic

Geslachtsneutrale taal

Je kunt het geen postbode of brandweerman meer noemen. Nu gaan ze bij postbodes en brandweermannen. Er is een sterke beweging geweest om alle gendergevoelige woorden uit onze wereld te verwijderen, om zo terug te vechten tegen gendergebaseerd taalgebruik.

Het argument hier is dat een meisje misschien niet wil opgroeien tot een politieagent als we het een politieman noemen. En hoewel dat niet allemaal slecht is, is het probleem dat we dat achter ons hebben gelaten.

Een geestelijke gezondheidsconsulent zei het zo:

Het gebruik van gendertermen, zoals “dames en heren”, is zeer aanmatigend, vooral in de huidige maatschappij, waarin veel personen zich ervan bewust zijn dat zij zich niet als man of vrouw identificeren en zich daarom ongemakkelijk voelen bij dit soort taalgebruik.

 

In reactie hierop zijn we gestopt met het gebruik van termen als hij of zij. Maar is deze nieuwe voornaamwoord obsessie gezond, of gewoon een andere manier waarop mensen zichzelf opnieuw proberen uit te vinden?”

Dicteert de maatschappij de toekomst van onze kinderen?

Hier is een goed voorbeeld van dit in actie. Ik heb onlangs een echo gehad waarbij ik het geslacht van mijn baby te weten ben gekomen. Zowel de echoscopiste als mijn dokter zeiden dat het een jongen is! Mijn dokter, sputterde toen, Errr, ik bedoel, deze baby heeft mannelijke delen. Ik lachte het min of meer weg en zei: Dus het is zeker een jongen? En hij zei: Ja, maar dat mag ik niet meer zeggen. Ik word niet verondersteld om het geslacht van je kind te bepalen. Alles wat ik moet zeggen zijn de fysiologische delen die ik kan zien.

Maar is het niet de taak van een dokter om me te vertellen welk geslacht mijn baby heeft? Zeggen dat mijn kind biologisch een man is, dicteert op geen enkele manier zijn toekomst – zijn persoonlijkheid, zijn passie, zijn doelen, en zijn succes.

Gevolgen voor overtreding

Maar dat is niet ongewoon. Eén staat heeft de formulering in zijn schoolprogramma gewijzigd en het bij de geboorte toegewezen geslacht vermeld in plaats van het biologische geslacht. We zijn zo ver gegaan om zelfs de natuur uit de vergelijking te halen!

 

En als je het verkeerde voornaamwoord gebruikt, zoals iemand die zed verkiest een hij noemen? Sommige staten hebben geldboetes van meer dan $250.000 voor werkgevers.

Misschien zijn we gewoon te gevoelig geworden.

Catering voor de minderheid?

Maar terwijl wij proberen om mensen inclusief en harmonieus taalgebruik te laten gebruiken, lukt dat niet. Het dwingt een hoop mensen dingen te zeggen die tegen hun idealen ingaan. Moeten we onze samenleving, onze taal en ons leven echt herinrichten om tegemoet te komen aan de 0,6% van de Amerikaanse volwassenen die zich als transgender identificeren, of de 4,5% die zich als LGBT identificeren?

Als we dit echt doen om eerlijk te zijn voor iedereen, is het dan uiteindelijk echt eerlijk voor iedereen?

Waarom we sekse nodig hebben

Ik heb de achtergrond en de problemen doorgenomen. Nu het vlees: hier is waarom ik denk dat gedefinieerd geslacht een zeer goede zaak is.

Geslacht is speciaal, uniek en opzettelijk

Ten eerste, het maakt elk kind nog specialer. In een tijdperk waarin we prediken dat alle genderidealen in het leven zijn geroepen om mensen ervan te weerhouden zich speciaal te voelen, denk ik dat het juist het tegenovergestelde is. Elk kind is speciaal geschapen met een doel, ook met een doel voor de mensheid.

 

Meisjes zijn geschapen om baby’s groot te brengen en te krijgen, terwijl jongens zijn geschapen om kostwinner en beschermer te zijn. Dat betekent niet dat een jongen geen sterke beschermer kan zijn en ook geen gemene taart kan bakken in een keuken die hij zelf heeft schoongemaakt. En dat betekent niet dat een klein meisje geen liefhebbende moeder en een viskampioen kan zijn. Het betekent gewoon dat we onze biologische waarheid moeten omarmen en niet bang moeten zijn voor de kenmerken die ermee gepaard gaan.

Geslacht is onze natuurlijke identiteit

Ten tweede, als er geen geslacht is, hoe identificeert uw kind zich dan? We hebben allemaal ons eigen label. Of het nu man, vrouw, Republikein, Gryffindor, Huis Stark, of iets anders is, we kiezen allemaal een kant. Maar wat gebeurt er als er geen kanten zijn om te kiezen?

Kinderen zoeken naar identiteit. En de meeste kinderen zullen zich op natuurlijke wijze wenden tot hun identiteit die gevonden wordt in hun biologisch geslacht. Als we ze een gezonde en natuurlijke keuze geven om zich mee te identificeren, man of vrouw, is dat goed voor hun algehele emotionele en fysieke ontwikkeling.

En het is ook goed om hen te vertellen dat hun lichaam, hun geslacht, bijdraagt aan sommige van de dingen die ze leuk vinden of die ze goed vinden om te doen. Het is ook goed om hen te vertellen dat ze uniek zijn voor hun sekse vanwege de verschillende kenmerken die ze hebben.

 

Kinderen proberen zelf een etiket op te plakken, en zoeken hulp bij de ouders. Moeten we zeggen dat jullie allemaal man zijn en nooit mogen huilen? Absoluut niet. Emoties maken deel uit van het menselijk leven. Maar we moeten zeker niet zeggen: Wel, jij bent een jongen die gemakkelijk huilt, dus moet je wel een niet-binaire persoon zijn.

Wij leggen onze eigen vooroordelen en overtuigingen op onze kinderen door hen aan te moedigen hun geslacht niet te accepteren. Het feit dat een jongetje graag kleren ontwerpt, betekent niet automatisch dat wij hem vertellen dat hij als meisje geboren had moeten worden. Het betekent gewoon dat hij een unieke jongen is met unieke talenten, en een grote aanwinst voor zijn helft van de mensheid.

You Can’t Explain Gender Away

We hebben onze kinderen teleurgesteld door het geslacht weg te verklaren. We hebben een van de meest bijzondere delen van het mens-zijn verwijderd – onze inherente seksuele kenmerken.

Dit is geen vrijblijvende waarheid, maar eerder een wetenschappelijk feit.

In plaats van uit te leggen dat gender zowel een biologisch als een sociaal en emotioneel deel is van wie we zullen zijn, vertellen we kinderen gewoon dat ze het kunnen negeren en hun eigen waarheid kunnen creëren.

Ik denk dat het beter is kinderen te vertellen dat zij moeten omarmen wie zij biologisch geschapen zijn, en uit te leggen waarom dat hen speciaal maakt.

 

Dan moedigen wij hen aan om een goed afgerond individu te worden door eigenschappen te aanvaarden die vaak geacht worden bij het andere geslacht te horen. Wij moedigen liefde en acceptatie aan, ondanks fysiologische sekseverschillen, ondanks seksuele gedragsverschillen. Wij leren onze kinderen van hun eigen geslacht te houden, en van het andere geslacht, om de unieke dingen die zij te bieden hebben.

Wij moeten af van dit grijze gebied van genderneutraliteit en de zwart-witte waarheid omhelzen die mannelijk en vrouwelijk is. Geslachtsaanduiding is gewoon trouw blijven aan wie we geschapen zijn.

 

 

 

Plaats een reactie